Przejdź do głównej zawartości

2017 rokiem awangardy w Polsce!




Sto lat temu w Krakowie otwarto I Wystawę Ekspresjonistów Polskich, która stała się manifestacja polskiej awangardy. Tam zaistnieli między innymi : Leon Chwistek, Tytus Czyżewski, Zbigniew Pronaszko i Henryk Gotlib. Później do grona najważniejszych propagatorów idei nowej sztuki dołączyli Stanisław Ignacy Witkiewicz, Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro, Henryk Stażewsk, Tadeusz Peiper... 

Leon Chwistek, Szermierka 1925
Trzy muzea, które posiadają najbogatsze zbiory sztuki awangardowej – Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Sztuki w Łodzi – wyszły z inicjatywą obchodów stulecia awangardy.

A w a n g a r d a - (franc. avant garde – "straż przednia") – zespół tendencji i trendów w sztuce XX wieku odrzucający dotychczasowe style, kreujący własny świat, nienaśladujący rzeczywistości, szukający odrębnego języka wyrazu. Po I wojnie światowej rozwijała się ona bujnie w krajach europejskich, choć w III Rzeszy sztuka abstrakcyjna została potępiona i zakazana jako objaw "zwyrodnienia".

A w a n g a r d a Krakowska – grupa literacka działająca w latach 1922−1927 przy krakowskim czasopiśmie „Zwrotnica”. W grupie przewodził Tadeusz Peiper, główny teoretyk i twórca programu. O założeniach nowej poezji mówił ogłoszony w 1922 r. przez Peipera manifest „Miasto. Masa. Maszyna”. Awangarda Krakowska była jedynym nowatorskim polskim ruchem artystycznym, który opracował swój program poetycki w szczegółach. Hasło Awangardzistów Krakowskich brzmiało: „Minimum słów, maksimum treści”.

PAPIEŻ AWANGARDY. Tadeusz Peiper w Hiszpanii, Polsce, Europie / spot promocyjny

Sala Neoplastyczna w Muzeum Sztuki w Łodzi, zaprojektowana w 1946 roku przez Władysława Strzemińskiego jako miejsce ekspozycji kolekcji europejskiej awangardy zgromadzonej przez grupę "a.r." w latach 30. XX wieku. Fot. Muzeum Sztuki w Łodzi.
Henryk Stażewski w pracowni przy Al. Solidarności 64 w Warszawie, fotografia z plakatu do wystawy w Centro Atlántico de Arte Modeno, Las Palmas de Gran Canaria, 1990, fot. nieznany / dzięki uprzejmości Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie - z culture.pl






Tadeusz Peiper - Muzeum Narodowe


Wystawa "Papież awangardy. Tadeusz Peiper"
Enrico Prampolini, Tarantela, 1920 (fot. archiwum Muzeum Sztuki w Łodzi)
Marek Włodarski,(Henryk Streng) „Pan z fajką”, 1926 r.
Katarzyna Kobro - Projekt przedszkola funkcjonalnego
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

/ Czekam na każdą opinię, nawet na najgorszą :) / I look forward to every opinion, even in the worst :) /

Popularne posty z tego bloga

Piątkowy wieczór z artystą: Rene Magritte

Surrealista w meloniku René Magritte (wł. René François Ghislain Magritte ) urodzony 21 listopada 1898 w Lessines, Hainaut, zmarł 15 sierpnia 1967 w Brukseli – belgijski malarz, surrealista. Syn handlarza i modystki, miał dwóch młodszych braci. Niewiele jest przedmiotów na świecie, które nie zostały podrasowane jego twórczością. Dziennikarz  Jacek Tomczuk powiedział "Bez jego obrazów trudno wyobrazić sobie współczesną reklamę, inni widzą w nim ojca Photoshopa. Ale René Magritte to przede wszystkim genialny malarz – wciąż odkrywany na nowo". W 2007 roku w internecie pojawiła się gra przygodowa Magritte stanowiąca surrealistyczną przygodę przez Wrocław, której autorem jest Marcin M. Drews . Na początku obrazy Belga pełne były klatek, trumien, nagrobków. Później malował impresjonistycznie, fascynował się niemym kinem. Początkiem surrealizmu jest ujrzenie reprodukcji obrazu Giorgia de Chirica, Pieśń miłosna. Pod względem techniki był raczej przeciętny, daleko
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Piątkowy wieczór z artystą: Grażyna Hase

To ta, co nas tak przebrała Grażyna Hase z mężem Włodzimierzem Wowo Bielickim. Zdjęcie Tadeusza Rolkego dla RFN-owskiego "Die Zeit" Po podstawówce wymyśliła sobie, że zostanie archeologiem: "Technikum geologiczne obiecywało wykopaliska, reszty nie doczytałam, decyzja zapadła. (...) Tę samą szkołę skończył jakiś biskup i komendant główny policji. Ich nazwisk nie podają, moim się chwalą." Później Żeńska Szkoła Architektury. W 1958 roku w Spółdzielczym Laboratorium Odzieżowym na Poznańskiej pierwszy raz zobaczyła projektanta w akcji. Zadebiutowała tam jako modelka. Jako modelka w miesiąc zarabiała 1500 zł, to dużo jak na tamte czasy. "W Modzie Polskiej za pół etatu dostawałam 800 zł. (...) stawki ekstra za pokazy to około 300 zł, (...) w Corze, jeżeli nie miało się stałej umowy, za godzinę dostawało się 15 zł plus koszty dojazdu za przymiarki. Najmniej płacono za sesje mody w czasopismach." Kolekcja dzianiny Grażyna Hase i kadra narodowa polski
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Dress Code

Zacznijmy od tego co to jest DRESS CODE , po co się go stosuje, jakie są jego rodzaje i jak dopasować go do siebie.   DRESS CODE jest to zbiór reguł dotyczących zasad doboru garderoby do okoliczności w określonym miejscu i czasie, czyli ustalone zasady zachowania zarówno w sytuacjach towarzyskich jak i zawodowych. Rozróżnia się: ograniczenia w dowolnym doborze garderoby wynikające z poszanowania religii i odmiennych tradycji; sugerowane zasady doboru stroju obowiązujące w określonych miejscach i czasie wynikające ze zwyczajów i obyczajów w danym kręgu kulturowym; szczegółowe normy sformułowane na potrzeby konkretnego miejsca czy grupy społecznej lub zawodowej. Rodzaje Dress Code'u: Casual Smart Casual Coctail/Informal Business Casual Business Classic Semi-Formal Formal Pamiętajmy jednak o: czystości, schludności i o tym, że większość ludzi ocenia nas po wyglądzie. CASUAL - SWOBODNY CODZIENNY - tym ubiorem całkowicie wyrażamy
Prześlij komentarz
Czytaj więcej